Σε όλη την πορεία της Φυσικής υπήρξαν πολλές και έντονες φιλονικίες γύρω από διάφορες επιστημονικές θεωρίες μέχρι που τελικά αυτές,με την εκτέλεση των κατάλληλων πειραμάτων, είτε επιβεβαιώθηκαν πανηγυρικά είτε διαψεύστηκαν και  κλείστηκαν στo χρονοντούλαπo της ιστορίας.Άλλωστε η κριτική της επιστημονικής κοινότητας είναι αυτή που οδηγεί έναν φυσικό στο να βελτιώσει τη θεωρία του,να την εξελίξει ή  ακόμη και να την εγκαταλείψει.Οι διαφωνίες στον «στίβο» της Φυσικής είναι σύνηθες φαινόμενο μεταξύ των επιστημόνων,κάποιες ωστόσο πνευματικές συγκρούσεις έμειναν στην ιστορία.

Πολλοί φυσικοί έχουν μείνει στην ιστορία για τα επιστημονικά  τους επιτεύγματα.Σε αυτούς οφείλεται η αλματώδης ανάπτυξη της τεχονολογίας,η βελτίωση της ζωής του σύγχρονου ανθρώπου και η απάντηση σε πολλά θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με το σύμπαν.Ποιοι όμως από αυτούς έγιναν γνωστοί και για τις ικανότητές τους στη διδασκαλία της φυσικής ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι εμπνέοντας τις νέες γενιές των φυσικών;

Aποτελεί ίσως μια από τις πιο περιζήτητες πανεπιστημιακές έδρες στην ιστορία της επιστήμης.Αναφερόμαστε στη Λουκασιανή Έδρα των Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ,που πρώτος κατέλαβε το 1663 ο Mαθηματικός και Θεολόγος Ισαάκ Μπάροου.

Η έδρα όμως αυτή έλκει τη φήμη της  από το δεύτερο διάσημο κάτοχό της από το 1669,τον Ισαάκ Νεύτωνα.Από τότε έχει καταληφθεί και από άλλους  επιστήμονες(19 στο σύνολο),που είχαν την τιμή να καθίσουν στην διάσημη αυτή «καρέκλα»,ορισμένοι εκ των οποίων είναι πολύ γνωστοί και στο ευρύ κοινό. 

Όταν βέβαια διορίστηκε ο Νεύτωνας στη θέση αυτή, δεν ήταν παρά ένας άσημος νέος με ουκ ολίγες παράξενες συνήθειες.Δεν είναι γνωστοί οι λόγοι για τους οποίους  παραιτήθηκε ο Μπάροου, ανοίγοντας  έτσι το δρόμο στον ιδιόρρυθμο αυτό νέο.Κατά μια εκδοχή παραιτήθηκε αναγνωρίζοντας την ανωτερότητά του  Νεύτωνα στα Μαθηματικά ενώ κατά μια άλλη ο  Μπάροοου παραιτήθηκε,γιατί επεδίωκε απλά κάποια υψηλότερη θέση¹.